ေမွ်ာ္လင့္ေနတုန္း
အခ်ိန္ေတြ ကုန္ဆံုးခဲ့တာမသိ
အရြယ္လြန္ သံုးဆယ္ေက်ာ္တဲ့အထိ...
သူ႕ကိုခ်စ္ခဲ့မိတဲ့အခ်စ္
အေၾကာင္းၿပခ်က္ မရွိခဲ့သလို....
သူ႕ကိုမေမ့ႏိုင္ေသးတဲ့အၿဖစ္
ဖြင့္ေၿပာခြင့္လဲ မရွိခဲ့ပါ....
ဆံုဆည္းႏိုင္ခြင့္ဟာ...
ကိုယ့္ရဲ႕ေန႔စဥ္အိပ္မက္ေတြေပါ့
အခုေတာ့.....
အေ၀းဆံုးတစ္ေနရာမွာ
သူမသိတဲ့...တမ္းတၿခင္းမ်ားစြာနဲ႔....
အရြယ္လြန္ သံုးဆယ္ေက်ာ္လာတဲ့အထိ
အခ်ိန္ေတြ ကုန္ဆံုးခဲ့တာမသိ
ကိုယ္မွာေတာ့...ေမွ်ာ္လင့္မိေနတုန္း
.................အခ်စ္ရဆံုးရယ္။
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
အစ္ကုိေရ...
ReplyDeleteခ်စ္ခဲ႔မိတာ အေၾကာင္းျပခ်က္မရိွသလို
မေမ႔ႏိုင္တာလည္း ဖြင္႔ေျပာခြင္႔မရိွဘူးတဲ႔လားဗ်ာ...
တခါတခါ ေမွ်ာ္လင္႔ေနရတာ ေမာတယ္နယ္...
အစ္ကုိ႔ ကဗ်ာက ရင္ကုိထိေစတယ္...
ကိုမဲ့ေရ...
ReplyDeleteဟုတ္တယ္ေနာ္ဗ်...
ေမွ်ာ္လင့္ရင္းနဲ႔ တစ္ကယ့္ကို အခ်ိန္ေတြကုန္ဆံုးခဲ့ရတယ္ဗ်ာ...။
(အေနာ့္ကိုမ်ား... ေစာင္းေရးထားသလား ေအာက္ေမ့ရတယ္...ဟီးးးး)
ခင္မင္တဲ့
ဏီလင္းညိဳ