ပန္းတစ္ပြင့္ကုိ
ခူးဆြတ္လိုလည္း
မ၀ံ႕ရဲလက္
အသည္းအက္ေၾက...
ပန္းတစ္ပြင့္ကုိ
ပန္ဆင္လုိလည္း
ရင္ထဲအိမ္မက္
မ်က္ရည္စက္ေၾကြ...
ပန္းတစ္ပြင့္ကုိ
ယုယလုိလည္း
စည္းျခားကန္႕သတ္
အဆံုးသတ္ခဲ့...
ပန္းတစ္ပြင့္ကို
နမ္းရႈိက္လုိလည္း
ကၽြမ္းၿမိဳက္ဆႏၵ
မလွပနဲ႕...
သည္လုိနဲ႕တင္...
ဥယ်ာဥ္မွဴးမွာ
ရင္မွာသိုသိပ္
တိတ္တခုိးေ၀ဒနာ.....။
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
ဒီကဗ်ာေလးလည္း ေကာင္းလိုက္တာဗ်ာ...
ReplyDeleteကာရံေလးလဲ အေသမိတယ္...
ကုိမဲ႔ က ကဗ်ာစပ္တာ ေတာ္တယ္ဗ်ာ...
ရိုးရိုးရွင္းရွင္းေလးနဲ႔ ဖတ္လိုက္တာနဲ႔ ရင္ထဲမွာ ထိရွတယ္...